Ալեքսանդր Դեյնեկա (1899–1969)

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա` Արտասահմանյան արվեստի պատմություն
Թեմա ` Ալեքսանդր Դեյնեկա (1899–1969)
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանողուհի ` Լիանա Այվազյան
Երևան 2011

Ալեքսանդր Ալեքսանդրովիչ Դեյնեկան ռուս նկարիչ է, ծնվել է Կուրսկում 1899 թվականի մայիսին, հասարակ աշխատավորի ընտանիքում: 1915-1917 թթ. երկու տարի սովորել է Խարկովի նկարչական ուսումնարանում, աշխատել է որպես ֆոտոնկարիչ: Մոսկովյան Վխուտեմասում, որը բարձրագույն նկարչական ուսումնարան է Դեյնեկան ուսանել է 5 տարի`1920-1925թթ-ը:
Նկարիչը ազդվել է գերմանական էքսպրեսսիոնիզմի ներկայացուցիչներից, ինչպես նաև Վ.Ա Ֆավոսրկիից և Ֆ.Խոդլերից:
Ապրել է Մոսկվայում: Իր թեմաները ընդգրկում են սպորտի բնագավառը, որոնց հաճախակի պատկերում էր 1920-ական թթ-ին:
1925թ-ին նկարիչը ընդգրկվում է ՕՍՏ  խմբում: Սա նկարչական մի խումբ էր, որը բացվել էր 1925թ-ին Մոսկվայում Վխուտեմասի ուսանողների համար, որպեսզի շարունակեն իրենց արվեստը այս խմբում:

Լև Բակստ

Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ  ԱՆՎԱՆ  ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ  ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆ
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա` Խորհրդային  շրջանի  արվեստի  պատմություն:
Թեմա` Լև  Բակստ:
Ֆակուլտետ`  Գեղարվեստ:
Կուրս`   4-րդ:
Մասնագիտություն` Կերպարվեստի  պատմության  և տեսության  բաժին
Ոսսնողուհի` Հովեյան   Լիլիթ
Դասախոս` Մալոյան  Զառա

          

Լեոն Նիկոլաևիչ Բակստ

(1866-1924)

Լեոն Նիկոլաեվիչ Բակստ, որի իրական անունն է Լեյբ Խաիմn Իզրաիլեվիչ կամ Լև Սամոյլովիչ Ռոզենբերգ: Ծնվել է 1866 թվականիn մայիսի 10 ին` Գրոդնոյում: Ոչ այնքան հարուստ հրեայի` գիտնական–տալմուդիստի ընտանիքում: Գիմնազիան ավարտելուց հետո սովորել է գեղարվեստի ակադեմիայում` աշխատելով գրքային իլյուստրացիաների վրա: Իր առաջին ցուցահանդեսի ժամանակ(1889) ստացել է իր մականունը`Բակստ, որը իրտա տիկի ազգանվան կարճ ձևն է (Բակստեր): 1890 ականների սկզբում ներկայանում է «ակվարելիստների» շարքում: 1893-97 թթ.. ապրել է Փարիզում` հաճախ վերադառնալով Պետերբուրգ, 1990 ականներին միանում է գրողների և նկարիչներիnխմբակին, որը կազմավորվում է Դյագիլևի և Բենուայի շնորհիվ: Որը հետագայում կազմավորում է «Միր իսկուսստվան»: 1898 թ. Դյագիլևի հետ մասնակցում է «Միր իսկուսստվա» ամսագրի հիմնադրմանը: Հենց այդ ամսագրի գրաֆիկան էլ Բակստին հասցնում է ճանաչողության, փառքի:

Արկադիյ Պլաստով

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա`Խորհրդային արվեստի պատմություն
Թեմա` Արկադիյ Պլաստով
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանողուհի` Ենգիբարյան Զարուհի
Երևան 2010

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ա. Պլաստովի  կտավները լեցուն են կենարար ուժով:  գույների միջոցով և գույների շնորհիվ նա իր ստեղծագործությունները լցնում էր կենդանի, թրթռուն զգացմունքներով:

Նկարիչն ասում էր. «Ես սիրում եմ այդ կյանքը: Եվ երբ տարեցտարի տեսնում ես այն, մտածում ես, որ պետք է այդ ամենի մասին իրազեկես մարդկանց: Մեր կյանքը լեցուն է և հարուստ, նրանում այնքան շատ են հիասքանչ հետաքրքրությունները, որ նույնիսկ սովորական ամենօրյա աշխատանքները գրավում են վերջիններիս ուշադրությունը, հիացնում են նրանց հոգիները: Դա պետք է տեսնել և զգալ”:
Արկադիյ Ալեկսադրովիչ Պլաստրվը ծնվել է 1893 թվականի հունվարի 31-ին Պրիսլոնիխա գյուղում, տիրամայրեր նկարողի ընտանքում: Նրա ծնողները  երազում էին, որպեսզի իրենց որդին քահանա դառնա: Տեղի դպրոցի 3-րդ դասարանն ավարտելուց հետո 1903 թվականին Արկադիյ Պլաստոնը սովորում է Սիմբիրսկու հոգևոր ուսումնարանում: 5 տարի անց նա ընդունվում է նույն ուսումնարանի սեմինարիան:

Վալենտին Ալեքսանդրովիչ Սերով

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա`Խորհրդային արվեստի պատմություն
Թեմա` Վալենտին Սերով
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանողուհի` Աբրահամյան Լուսինե
Երևան 2010

Հայրը՝ հայտնի կոմպոզիտոր, երաժշտագետ Ալեքսանդր Սերովը, մահացել Էր, երբ նա դեռ վեց տարեկան Էլ չկար։ Մայրը՝ Վալենտինա Սեմյոնովնան, նույնպես երաժշտության նվիրյալ, ամուսնու մահից հետո ժամանակ ու հնարավորություն չունենալով զբաղվելու որդու դաստիարակությամբ և Էլի ինչ-ինչ պատճառներով, նրան հանձնում Է բարեկամների խնամքին և մեկնում արտասահման։ Երկու տարի անց փոքրիկ Վալենտինին կամ Տյոշկային, ինչպես նրան անվանում Էին այն ժամանակ, տանում են մոր մոտ՝ Մյունխեն, ուր նա կատարելագործվում Էր։ Իսկ մեկ տարի անց, Վալենտինն արդեն սովորում Էր Ռեպինի արվեստանոցում։

 

Իգոր Գրաբար

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա`Խորհրդային արվեստի պատմություն
Թեմա` Ռուսական իմպրիսիոնիզմ` Ի.Գրաբար
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանողուհի` Ղազարյան Լիլիթ
Երևան 2010

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Իգոր Էմմանուիլովիչ Գրաբարը ծնվել է 1871 թվականի մարտի 13-ին Բուդապեշտում, ռուս հասարակակնա գործիչ Է.Ի.Գրաբարի ընտանիքում: 1876 թվականին նրա ծնողները սլավոնական ազատագրման շարժման նախկին կուսակիցներ էին, տեղափոխվեցին Մոսկվա:

Իգորը ունեցել է շատ ծանր մանկություն: Նա հաճախակի է հեռացել ծնողներից, մնացել օտար մարդկանց խնամակալությանը: Մանկությունից նա երազել է գեղանկարչության մասին, աշխատում էր գտնվել նկարչական օջախներին ավելի մոտ, ուսումնասիրում էր Տրետյակովյան թանգարանի հավաքածուները:

Վալենտին Սերով

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա`Խորհրդային արվեստի պատմություն
Թեմա` Ռուսական իմպրիսիոնիզմ` Վ.Սերով 
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանողուհի` Ղազարյան Լիլիթ
Երևան 2010

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Վալենտին Սերովը ծնվել է 1865 թվին, Պետերբուրգում: Նրա հայրը հայտնի կոմպոզիտոր, երաժշտագետ Ալեքսանդր Սերովն էր, իսկ մայրը Վալենտինա Սիմյոնովնան, որը նույնպես երաժշտության նվիրյալն էր, հոր մահից հետո մայրը որդուն հանձնում է բարեկամների խնամքին և մեկնում արտասահման: Երկու տարի անց փոքրիկ Վալենտինին կամ Տյոշկային տանում են մոր մոտ` Մյունխեն, իսկ մեկ տարի անց նա արդեն սովորում էր Ռեպինի արվեստանոցում: Այստեղ տղան անընդհատ նկարում էր, թե արվեստանոցում, թե ուսուցչի տանը, որտեղ ապրում էր ընտանիքի  լիիրավ անդամ, նկարում էր գիշեր-ցերեկ: ՈՒսուցիչը հիացած էր տղայի աշխատասիրությամբ ու համառությամբ:

Սերգեյ Գերասիմով

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա` Խորհրդային արվեստի պատմություն
Թեմա ` Սերգեյ Վասիլեվիչ Գերասիմով
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանող` Հ. Շահինյան
Երևան 2010

Սերգեյ Վասիլևիչ Գերասիմով, ականավոր ռուս անհատականություն: Բարձր մարդկային որակ, նկարիչ, մեծահոգի, մեծ սիրով հակված մարդկանց և աշխարհին, իսկ նրա մշակույթը ամփոփում է կյանքի իմաստությունը, համարձակություն և կայունություն: Նրա շուրջ տիրում էր պատասխանատվություն, անկեղծություն և պարզություն: Նրա կարծիքով սոցիալիստական մաշակույթը թևակոխում է մի նոր մշակութային փուլ, որը նկարիչներից պահանջում է ավելի խորը գիտելիքներ և կյանքի հասկացողություն, որին հակա է ամեն կեղծ բան:

Միխայիլ Նեստերով

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա` Խորհրդային արվեստի պատմություն
Թեմա ` Միխայիլ Վասիլևիչ Նեստերով
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանող` Գ.Աբրահամյան
Երևան 2010

Միխայիլ Վասիլևիչ Նեստերովը` ռուս, հայտնի խոշոր նկարիչներից է, ով մեծ ներդրում է ունեցել ազգային գեղանկարչության մեջ: Նա եղել է նաև գրող: Ավելի հասուն տարիքում նա սկսում է գրել իր ապրումների, հիշողությունների մասին:

Որոշ ժամանակ անց նրա աշխատանքները ընդունվեցին Տրետյակովի անվան թանգարան: Գիրքն առաջին անգամ լույս տեսավ 1942 թվականի հունվարի մեկին`(Հայրենական մեծ պատերազմի դժվարագույն ամիսներին)  “Հին օրերը” վերնագրով: Այս գիրքը արժեքավոր աղբյուր, որից

ընթերցողը կարող է ծանոթանալ Նեստերով մշակույթին, կյանքին, նրա ուսուցիչներին, և այն նկարիչների մասին, ում հետ նա առնչվել է: Այժմ ռուսական պետական թանգարանում պահպանվում է մի նամակ, որն ուղղված է եղել նկարիչ Տուրգենինին, որտեղ շատ պատկերավոր ասվում է հայտնի նկարչի կյանքի մասին, (1887թ-ից մինչև 1934թ-ը) հատկապես իր աշխատանքների մասին:

Պետրով – Վոդկին (1878-1939)

Ռուս նկարիչ Կուզմա Սերգեևիչ Պետրով- Վոդկինը սերում է Վոլգյան բեռնակրի ընտանիքից: Սովորերել է Մոսկվայի գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ուսումնարանում: Դեռ սովորելու տարիներին նա ուղևորվել է դեպի Գերմանիա, որտեղ նրան բախտ է վիճակվել զբաղվել Անտոն Աշբեի արվեստանոցում: 1905 թվականին Սերովի մոտ Մոսկվայի գեղանկարչության ուսումնարանը ավարտելով և ստանալով գեղարվեստական կրթություն` գեղանկարիչը ևս մեկ անգամ ձեռնարկում է ճամփորդություն դեպի Թուրքիա, Հունաստան, Իտալիա, Հյուսիսային Աֆրիկա և Պիրենեյան թերակղզի:

Նիկոլայ Րերիխ

ԵՐԵՎԱՆ Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
IV կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա` Խորհրդային արվեստի պատմություն
Թեմա ` Նիկոլայ Կոնստանտինովիչ Րերիխ
Դասախոս` Զառա Մալոյան
Ուսանող` Արամազդ Սահակյան
Երևան 2010

Նիկոլայ Կոնստանտինովիչ Րերիխ` ռուս նկարիչ, բեմանկարիչ, գիտնական, գրող, ճանապարհորդ, հասա

րակական գործիչ և փիլիսփա; մարդ-լեգենդ, ռուսական սիմվոլիզմի և մոդեռնի վառ ներկայացուցիչներից մեկը: Ծնվել է սեպտեմբերի 27-ին 1874 թ. Պետերբուրգում նոտարի ընտանիքում:

Րերիխների տոհմը Պետրոս Առաջինի ժամանակներից զբաղեցրել է նշանավոր զինվորական և ադմինիստրատիվ դիրքեր Ռուսաստանում: Հայրը` Կոնստանտին Ֆեոդորովիչը, եղել է հայտնի իրավաբան և հասարակական գործիչ, մայրը` Մարիա Վասիլեևնա Կալաշնիկովան, սերում էր վաճառականի ընտանիքից: Րերիխների ընտանիքի բարեկամներ էին այնպիսի անհատներ, ինչպիսիք էին Դ. Մենդելեևը, Ն. Կոստոմարովը, Մ. Միկեշինը, Լ. Իվանովսկին և այլք, որոնց հետ մանկության տարիներից փոքրիկ Րերիխը շփվել է: Եվ պատահական չէ, որ այդ տարիներից նա հետաքրքրված էր կերպարվեստով, հնէաբանությամբ, պատմությամբ և Արևելքի հարուստ մշակութային ժառանգությամբ: