Խ.ԱԲՈՎՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԱՍԱՐԱՆ
Գեղարվեստի ֆակուլտետ
Կերպարվեստի պատմություն և տեսություն
II կուրս
ՌԵՖԵՐԱՏ
Առարկա` Հայ արվեստ
Թեմա` Դեկորատիվ-կիրառական արվեստը (17-18 դդ)
Դասախոս` Իսկոյան
Ուսանողուհի Ղազարյան Ռոզա
Երևան 2011
Հայկական կերպարվեստի հետաքրքրական բնագավառներից է Դեկորատիվ-կիրառական արվեստը: Այն լայն զարգացում ստացավ 17-18-րդ դարերում: Դեռ հնագույն ժամանակաշրջաններից Հայաստանը հանդիսացել է Առաջավոր Ասիայի և Անդրկովկասի մետաղամշակման կարևորագույն կենտրոններից մեկը: Այդ մասին են վկայում Գեղամա, Բզնունյաց, Կապուտան լճերց հայտնաբերված մետաղյա իրերը: Պատմական Հայաստանը ոսկու, արծաթի, պղնձի և երկաթի մետաղամշակման կենտրթն է եղել: Լճաշենի, Արմավիրի, Մեծամորի, Կարմիր Բլուրի,Սիսիանի, Դվինի, Անիի պեղումներից հայտնաբերված իրերը մետաղի գեղարվեստական մշակման բարձր մակարդակի վկայություններն են: Մետաղի գեղարվեստական մշակման, զարդերի ու սպասքների կենտրոններից էին Վասպուրականը, հատկապես Վանը, Կիլիկիան, Սեբաստիան, Կեսարիան, Կարինը, Շիրակը, Սյունիքը, Արցախը և Արարատյան աշխարհը: Մետաղի գեղարվեստական մշակման համար Հայաստանում օգտագործվել են բազմատեսակ մետաղներ` երկաթ, պղինձ, բրոնզ, ոսկի, արծաթ, վարշաղ: Հատկապես կիրառվել են ձուլման, դրվագման, դրոշմազարդման ձևերը, որոնց զուգընթաց լայն կիրառում են ստացել նաև թելքաշ, հատիկավոր, ցանցավոր և արծնապատման եղանակները: Մետաղա գեղարվեստական իրերից պահպանվում են Ս. Էջմիածին : Դրանք բաժանվում են երեք խմբի.
hayreferat 
լավն էր